W momencie pojawienia się niewydolności nerek, organy te nie są w stanie spełniać wszystkich swoich istotnych funkcji. W krwiobiegu dochodzi do nagromadzenia się nadmiernej ilości wody oraz produktów przemiany materii. Stan ten określamy jako mocznica (uremia). Pacjent może zacząć odczuwać dolegliwości z powodu nagromadzenia się wody, produktów przemiany materii i obniżonego poziomu wytwarzania niektórych hormonów. Dostępne są różne sposoby leczenia nerkozastępczego zapewniające wykonywanie funkcji dotychczas spełnianych przez nerki.
Wiele czynników może przyczynić się do zwiększenia prawdopodobieństwa wystąpienia przewlekłej niewydolności nerek. Należą do nich:
Istotną rolę w leczeniu schorzenia odgrywa wczesne zdiagnozowanie niewydolności nerek. Z tego względu należy zwrócić się do lekarza prowadzącego w celu przeprowadzenia badań przesiewowych pod kątem przewlekłej niewydolności nerek.
Kiedy pojawia się niewydolność nerek, we krwi dochodzi do nagromadzenia się wody i produktów przemiany materii oraz występują inne problemy zdrowotne, które objawiają się poprzez:
Na wstępnych etapach przewlekłej niewydolności nerek lekarz podejmie próbę spowolnienia postępów choroby oraz opóźnienia momentu pojawienia się niektórych objawów, zalecając odpowiednią dietę i stosując odpowiednie leczenie. Leczenie tego typu określa się leczeniem „zachowawczym”.
Niemniej, w późniejszym okresie konieczne jest zastosowanie leczenia nerkozastępczego w celu zapewnienia wykonywania zadań spełnianych dotychczas przez nerki.
Dostępne są trzy sposoby leczenia nerkozastępczego, zapewniające wykonywanie funkcji dotychczas spełnianych przez nerki:
