Elementem podejmowania świadomej decyzji dotyczącej przeszczepu jest uzyskanie wiedzy na temat potencjalnych zagrożeń. Ze wszczepieniem nerki dawcy wiążą się trzy podstawowe zagrożenia: odrzucenie przeszczepu, zaburzenia funkcji narządu i problem z żywotnością narządu.
Po wykonaniu przeszczepu konieczne jest przyjmowanie pewnych leków, w tym leków immunosupresyjnych, w celu zmniejszenia ryzyka odrzucenia przeszczepu. Pacjent musi bezwzględnie przyjmować wszystkie leki przepisane przez nefrologa, aby zmniejszyć to ryzyko do absolutnego minimum. Jednakże ze względu na fakt, że leki te hamują funkcjonowanie układu odpornościowego, pacjent po operacji musi koniecznie zadbać o stan swojego zdrowia.
Pod względem funkcjonalności niektóre nerki od dawców natychmiast podejmują pracę, podczas gdy w przypadku innych może to potrwać kilka dni. Jeśli pacjent należy do tej ostatniej grupy, konieczne może być wykonywanie dializy do momentu podjęcia normalnej pracy przez nową nerkę. Sytuacja tego typu zdarza się dość często i nie stanowi bezpośredniego powodu do niepokoju odnośnie powodzenia operacji przeszczepu.
Jeśli chodzi o żywotność nerki dawcy, przeciętnie okres ten wynosi od 10-15 lat. Wynika to z faktu, że funkcjonalność nerki wraz z upływem czasu powoli się zmniejsza. Po upływie tego okresu pacjent ma zawsze do wyboru możliwość korzystania z dializy lub znalezienia drugiej nerki: od żywego dawcy lub za pośrednictwem Krajowej Listy Oczekujących.
Pomimo że istnieje możliwość wystąpienia powikłań, nie należy się nimi przedwcześnie przejmować. Lekarz nefrolog zapewni pacjentowi najlepszą możliwą terapię przed, podczas i po wykonaniu zabiegu przeszczepu i z nim należy konsultować wszelkie możliwe pytania lub wątpliwości.